"Κάθε λέξη είναι μια αχτίδα.
Κάθε ποίημα μια απόπειρα φωτός"
"Πατάτε με σεβασμό την άσφαλτο.
Από κάτω της υπάρχουν πέτρες πού ονειρεύονται κήπους."
[…] »Σήμερα που η ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει, πάλι, μια δεκάρα, που η φύση υφίσταται τη μεγαλύτερη στην ιστορία της καταστροφή, που πλήθη ολόκληρα τρέχουν σαν σκυλιά πίσω απ’ τον αφέντη τους, τον εύκολο πλουτισμό, ενώ άλλα πλήθη, ακόμα μεγαλύτερα, πεθαίνουν μέσα στην ανέχεια, είναι παρήγορο να βλέπεις στα γραπτά νέων παιδιών, προβληματισμό για τα μέλλον αυτού του κόσμου. […] Ωστόσο, ποιήματα δε γράφουμε μόνο για να γίνουμε ποιητές, αλλά για να φωτίσουμε τον μέσα μας κόσμο και, κατά συνέπεια, τον κόσμο που μας περιβάλλει. Γι’ αυτό, μιμούμενο το γνωστό σύνθημα «Φύτεψε κι εσύ ένα δέντρο’ μπορείς!» θα έλεγα «Γράψε κι εσύ ένα ποίημα’ μπορείς!». Όσο υπάρχουν άνθρωποι που συγκινούνται, αγαπούν και συμπάσχουν, υπάρχει ελπίδα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου