http://el-greco-gr.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει. Γ. Σεφέρης

Μετάφραση - Translate

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

ΣΠΗΛΙΟΣ ΠΑΣΑΓΙΑΝΝΗΣ (Καστανιά Σπάρτης, 1874 - Ζάκυνθος, 1909) Ποιητής, διηγηματογράφος και μεταφραστής .


Dionisis Vitsos
ΖΑΚΥΝΘΟΣ



ΣΠΗΛΙΟΣ ΠΑΣΑΓΙΑΝΝΗΣ (Καστανιά Σπάρτης, 1874 - Ζάκυνθος, 1909) 
Ποιητής, διηγηματογράφος και μεταφραστής
Μοναδική ποιητική του συλλογή η «Αντίλαλοι» που δημοσίευσε, στο περιοδικό Τέχνη, και που τον έκανε γνωστό στους λογοτεχνικούς κύκλους της πρωτεύουσας. 
Εχοντας εγκαταλείψει σπουδές ιατρικής, φοίτησε στη νεοσύστατη τότε δραματική σχολή του Βασιλικού Θεάτρου μαζί με το Σωτήρη Σκίπη και τον Άγγελο Σικελιανό (στο ποιητικό έργο των οποίων άσκησε επίδραση) και συνεργάστηκε με τον Κωνσταντίνο Χρηστομάνο, ως ηθοποιός της Νέα Σκηνή. 
Το 1905 παντρεύτηκε την αδερφή του Σικελιανού Ελένη, η οποία όμως τον εγκατέλειψε τον ίδιο χρόνο. Ο Πασαγιάννης την αναζήτησε στο Παρίσι χωρίς αποτέλεσμα.
Έφυγε για το Βερολίνο, όπου επισκέφτηκε τον Κώστα Χατζόπουλο και στη συνέχεια για τη Νέα Υόρκη ως μετανάστης. Προσβλήθηκε από φυματίωση και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα και το 1907.
Εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα, όπου έγραψε τα διηγήματα «Οι Αγγελόκρουστοι», «Ο Πέτρακας», «Η καλόκαρδη» και «Η Ταϋγέτα» και συνέχισε τη δημοσίευση κειμένων του στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. 
Για λόγους υγείας έφυγε για την Αθήνα και στη συνέχεια για τη Ζάκυνθο, όπου πέθανε το 1909. 
Το σύνολο του λογοτεχνικού και κριτικού έργου του Σπήλιου Πασαγιάννη εκτός από τους Αντίλαλους βρίσκεται δημοσιευμένο σε εφημερίδες και περιοδικά όπως τα : «Αι Μούσαι», «Παρνασσός», «Ίρις των Αθηνών», «Αττιική Ίρις», «Ζωή», «Ο Νουμάς» κ.α..

~~~~~~~
Διαβάστε επίσης για τον τάφο του Σπήλιου Πασαγιάννη ένα άρθρο τηsΜαρία Σιδηροκαστρίτη-Κοντονή εδώ:
http://www.iskiosiskiou.com/2013/09/1874-1909.html

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Ο πολυγραφότατος ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (1864-1922)

Dionisis Vitsos
ΖΑΚΥΝΘΟΣ
ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΗΣ
& Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ...ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

«Πλείστες εφημερίδες ασχολήθηκαν εσχάτως με μία πνευματιστική φωτογραφία, η οποία λήφθηκε από τον κ. Δημητρακόπουλο, συγγραφέα φιλολογικών έργων, λίαν εκτιμώμενων στην Ελλάδα, την οποία δημοσιεύουμε χάριν των αναγνωστών μας…
Μπορούμε να βεβαιώσουμε ότι όταν μας παρουσίασαν για πρώτη φορά τη φωτογραφία αυτή και μας ρώτησαν τι βλέπουμε στη φωτεινή κηλίδα πάνω από τον ώμο του κ.Δημητρακόπουλου, απαντήσαμε αμέσως, όπως και όλος ο κόσμος: «Είναι το πρόσωπο του Βίκτωρος Ουγκώ».
ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1908.
~~~~~~~~
Η επίμαχη φωτογραφία, που αποτέλεσε το αντικείμενο έρευνας δύο ψυχιατρικών περιοδικών της Ευρώπης, του «Χρονικά των Ψυχικών Επιστημών» του Λονδίνου και του ομώνυμου του Παρισιού, λήφθηκε στο φωτογραφείο του Αθηναίου φωτογράφου Ξανθόπουλου και είχε ζητηθεί από τον Δημητρακόπουλο για επαγγελματικούς λόγους.
~~~~~~~~
[Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε πεθάνει το 1885 και ακόμη δεν είχε εφευρεθεί ούτε το μοντάζ, ούτε ...το photoshop!]
~~~~~~~~
Ο πολυγραφότατος ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (1864-1922), από το χωριό Τερψιθέα Κυπαρισσίας της Μεσσηνίας, ήταν πολύ δημοφιλής θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και εκδότης, πολυμεταφρασμένος επίσης και στο εξωτερικό με το γαλλικό φιλολογικό ψευδώνυμο Πωλ Αρκάς (Paul Arcas). Πέραν, όμως, της λογοτεχνικής ιδιότητάς του, υπήρξε και μέντιουμ!
Στο βιβλίο του Ο ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ, που κυκλοφόρησε το 1926, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό του, από τον "Πνευματιστικό Όμιλο Αθηνών "το θείον φως" περιλαμβάνει ποιήματα που ...του υπαγόρευσαν πεθαμένοι (πριν απ αυτόν) ποιητές: Βαλαωρίτης, Ανδρέας Λασκαράτος, Λορέντζος Μαβίλης, Διονύσιος Σολωμός, Αλέξανδρος Σούτσος, κλπ.

Γράφει στην εισαγωγή: «Ποιήματα ληφθέντα μεσαζικώς από τα πνεύματα των διαπρεπέστερων ποιητών του νεοελληνικού Παρνασσού. [στο όρος Παρνασσός, κατά τη μυθολογία, γεννήθηκαν οι μούσες, οι τέχνες, τα γράμματα]. Τα πνεύματα κατεβαίνουν και μας λένε ποιήματά τους αλλά δεν μας διδάσκουν και τρόπους πώς να τα εκδώσουμε. Ας ελπίσουμε η αγγλική λίρα να ανεβεί πολύ ψηλά μέχρι να φτάσει στον Άνω Κόσμο, να τις πιάσουν τα πνεύματα και να τις ρίξουν στους επιζώντες ποιητές για να τα εκδώσουν…» Ας σημειωθεί ότι ο Π. Δημητρακόπουλος είναι από τους μεγαλύτερους έλληνες σατιρικούς συγγραφείς.
~~~~~~~~
Όμως έχει γράψει και ένα ογκώδες έργο με τίτλο: «Το Μυστικόν της Ζωής», στο οποίο εξέταζε και τη φυσιολογία του πνευματισμού, που εκδόθηκε περιληπτικά με τον τίτλο: «Ο Πνευματισμός. Ζωή και επίζησις» (1919).

ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΣΤΟΝ Π. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΠΕΘΑΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΥ:
~~~~
Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ
Θάψε και θάψε μεσ’ στο κοιμητήρι
πάνω στους λάκκους διαρκώς σκυφτός
χωρίς να κάνη κανενός χατήρι
ο νεκροθάφτης, θάφτηκε κι αυτός.

Τώρα μου λέει: -πού να βάλει ο νούς
τα χρόνια πού ‘θαφτα τόσους ανθρώπους
πως θαν τους βρω και πάλι ζωντανούς,
κι άδικα ο δόλιος έχανα τους κόπους!
~~~~
Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ
Απάντησα κι εδώ ένα Δεσπότη
κάτι πουλερικά να κυνηγά
και νάχη ακόμα για δουλειά του πρώτη
τα γένεια του μονάχα να βλογά.

κι εδώ τον ίδιο δρόμο έχει πάρει.
φαντάσου πού τον έπιασα προψές
νάναι κρυμμένος πίσω απ το φεγγάρι
μαζί με τρείς παληές του ανηψές.