Ο πολυγραφότατος ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (1864-1922)

Dionisis Vitsos

ΖΑΚΥΝΘΟΣ

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΗΣ

& Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ...ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

«Πλείστες εφημερίδες ασχολήθηκαν εσχάτως με μία πνευματιστική φωτογραφία, η οποία λήφθηκε από τον κ. Δημητρακόπουλο, συγγραφέα φιλολογικών έργων, λίαν εκτιμώμενων στην Ελλάδα, την οποία δημοσιεύουμε χάριν των αναγνωστών μας…

Μπορούμε να βεβαιώσουμε ότι όταν μας παρουσίασαν για πρώτη φορά τη φωτογραφία αυτή και μας ρώτησαν τι βλέπουμε στη φωτεινή κηλίδα πάνω από τον ώμο του κ.Δημητρακόπουλου, απαντήσαμε αμέσως, όπως και όλος ο κόσμος: «Είναι το πρόσωπο του Βίκτωρος Ουγκώ».

ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1908.

~~~~~~~~

Η επίμαχη φωτογραφία, που αποτέλεσε το αντικείμενο έρευνας δύο ψυχιατρικών περιοδικών της Ευρώπης, του «Χρονικά των Ψυχικών Επιστημών» του Λονδίνου και του ομώνυμου του Παρισιού, λήφθηκε στο φωτογραφείο του Αθηναίου φωτογράφου Ξανθόπουλου και είχε ζητηθεί από τον Δημητρακόπουλο για επαγγελματικούς λόγους.

~~~~~~~~

[Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε πεθάνει το 1885 και ακόμη δεν είχε εφευρεθεί ούτε το μοντάζ, ούτε ...το photoshop!]

~~~~~~~~

Ο πολυγραφότατος ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (1864-1922), από το χωριό Τερψιθέα Κυπαρισσίας της Μεσσηνίας, ήταν πολύ δημοφιλής θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και εκδότης, πολυμεταφρασμένος επίσης και στο εξωτερικό με το γαλλικό φιλολογικό ψευδώνυμο Πωλ Αρκάς (Paul Arcas). Πέραν, όμως, της λογοτεχνικής ιδιότητάς του, υπήρξε και μέντιουμ!

Στο βιβλίο του Ο ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ, που κυκλοφόρησε το 1926, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό του, από τον "Πνευματιστικό Όμιλο Αθηνών "το θείον φως" περιλαμβάνει ποιήματα που ...του υπαγόρευσαν πεθαμένοι (πριν απ αυτόν) ποιητές: Βαλαωρίτης, Ανδρέας Λασκαράτος, Λορέντζος Μαβίλης, Διονύσιος Σολωμός, Αλέξανδρος Σούτσος, κλπ.

Γράφει στην εισαγωγή: «Ποιήματα ληφθέντα μεσαζικώς από τα πνεύματα των διαπρεπέστερων ποιητών του νεοελληνικού Παρνασσού. [στο όρος Παρνασσός, κατά τη μυθολογία, γεννήθηκαν οι μούσες, οι τέχνες, τα γράμματα]. Τα πνεύματα κατεβαίνουν και μας λένε ποιήματά τους αλλά δεν μας διδάσκουν και τρόπους πώς να τα εκδώσουμε. Ας ελπίσουμε η αγγλική λίρα να ανεβεί πολύ ψηλά μέχρι να φτάσει στον Άνω Κόσμο, να τις πιάσουν τα πνεύματα και να τις ρίξουν στους επιζώντες ποιητές για να τα εκδώσουν…» Ας σημειωθεί ότι ο Π. Δημητρακόπουλος είναι από τους μεγαλύτερους έλληνες σατιρικούς συγγραφείς.

~~~~~~~~

Όμως έχει γράψει και ένα ογκώδες έργο με τίτλο: «Το Μυστικόν της Ζωής», στο οποίο εξέταζε και τη φυσιολογία του πνευματισμού, που εκδόθηκε περιληπτικά με τον τίτλο: «Ο Πνευματισμός. Ζωή και επίζησις» (1919).

ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΣΤΟΝ Π. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΠΕΘΑΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΥ:

~~~~

Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ

Θάψε και θάψε μεσ’ στο κοιμητήρι
πάνω στους λάκκους διαρκώς σκυφτός
χωρίς να κάνη κανενός χατήρι
ο νεκροθάφτης, θάφτηκε κι αυτός.

Τώρα μου λέει: -πού να βάλει ο νούς
τα χρόνια πού ‘θαφτα τόσους ανθρώπους
πως θαν τους βρω και πάλι ζωντανούς,
κι άδικα ο δόλιος έχανα τους κόπους!

~~~~

Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ

Απάντησα κι εδώ ένα Δεσπότη
κάτι πουλερικά να κυνηγά
και νάχη ακόμα για δουλειά του πρώτη
τα γένεια του μονάχα να βλογά.

κι εδώ τον ίδιο δρόμο έχει πάρει.
φαντάσου πού τον έπιασα προψές
νάναι κρυμμένος πίσω απ το φεγγάρι
μαζί με τρείς παληές του ανηψές.