Πρόσφατα έγινα αποδέκτης του εξαίρετου τόμου Ποίησης, με τον τίτλο «Ποιήματα, 1952-2002», του σπουδαίου δημιουργούΓιάννη Κορίδη. Ο Γιάννης Κορίδης είναι Έλληνας δημοσιογράφος και λογοτέχνης. Γεννήθηκε στη Μολόχα της Κοζάνης το 1936 από γονείς Μικρασιάτες. Σπούδασε νομικά και φιλολογία, αλλά τον κέρδισε η δημοσιογραφία. Εργάστηκε σχεδόν, σε όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά (Ελευθερία, Βήμα, Νέα, Ακρόπολις, Βραδυνή, Ημέρα, Ανένδοτος, Ελεύθερος Τύπος, Κέρδος, Ειδήσεις, Ταχυδρόμος, Οικονομικός Ταχυδρόμος, Εποχές, Ελληνίδα, Slim, Ελλάδα) ως ρεπόρτερ, διορθωτής, αρθρογράφος, χρονογράφος, κριτικός βιβλίου κλπ.
Παρουσιάστηκε στα Γράμματα με τη συλλογή «Με την ανατολή του ήλιου» το 1952, όπου ξάφνιασε την κριτική για το νεαρό της ηλικίας του και για τον καλοδουλεμένο στίχο του. Από τότε μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει μια πληθώρα έργων.
Παρουσιάστηκε στα Γράμματα με τη συλλογή «Με την ανατολή του ήλιου» το 1952, όπου ξάφνιασε την κριτική για το νεαρό της ηλικίας του και για τον καλοδουλεμένο στίχο του. Από τότε μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει μια πληθώρα έργων.
Ποίηση
- Με την ανατολή του ήλιου, 1952
- Κραυγές στη θύελλα, 1955
- Το πρόσωπο της Γης, 1957
- Διεισδύσεις, 1962
- Αφιέρωση, 1970
- Κύπρος, 1974
- Χρονολόγιο, 1978
- Η νύχτα της Θάλασσας, 1994
- Ποιήματα 1952-2002. Περιλαμβάνονται οι οκτώ παραπάνω συλλογές μαζί με την ανέκδοτη «Φωνές από το χτες και το σήμερα», 2002
- Κλειστός χώρος, 2009.
- Με την ανατολή του ήλιου, 1952
- Κραυγές στη θύελλα, 1955
- Το πρόσωπο της Γης, 1957
- Διεισδύσεις, 1962
- Αφιέρωση, 1970
- Κύπρος, 1974
- Χρονολόγιο, 1978
- Η νύχτα της Θάλασσας, 1994
- Ποιήματα 1952-2002. Περιλαμβάνονται οι οκτώ παραπάνω συλλογές μαζί με την ανέκδοτη «Φωνές από το χτες και το σήμερα», 2002
- Κλειστός χώρος, 2009.
Ανθολογίες
- Ποιητική Ανθολογία 1930-1965, 1965
- Ανθολογία Βαλκανικής Ποίησης, 1984
- Τα Ωραιότερα Δημοτικά Τραγούδια
Α΄ τόμος: Ακριτικά-Ιστορικά
Β΄ τόμος: Κλέφτικα-Της Εθνικής Αντίστασης
- Ποιητική Ανθολογία 1930-1965, 1965
- Ανθολογία Βαλκανικής Ποίησης, 1984
- Τα Ωραιότερα Δημοτικά Τραγούδια
Α΄ τόμος: Ακριτικά-Ιστορικά
Β΄ τόμος: Κλέφτικα-Της Εθνικής Αντίστασης
Γ΄ τόμος: Της Αγάπης και του Έρωτα
Δ΄ τόμος: Μοιρολόγια - Της Ξενιτιάς - Παραλογές (Πρώτη έκδοση 2000, Δεύτερη έκδοση 2002)
Μελέτες - Δοκίμια - Ταξιδιωτικά
- Οι μεγάλες δίκες των αιώνων, τόμοι 3, 1968
- Οι μεγάλοι εραστές, 1971
- Βουλγαρία, ένα ταξίδι μια γνωριμία, 1978
- Βαλκάνια, απύραυλη ζώνη, α΄ και β΄ έκδοση, 1985
- Βαλκάνια, απύραυλη ζώνη, στην αγγλική, 1985
- Μορατόριουμ, η αλήθεια για τα πυρηνικά, 1988
- Τα γεράκια και οι λύκοι, 1989
- Πέτρος Μωραΐτης - ο γλύπτης, ο άνθρωπος, 1994
- Υπόθεση Οτζαλάν, 1999
- Νικηφόρος Μανδηλαράς - Η δολοφονία ενός αγωνιστή, 2002
- Το Αλβανικό Έπος (Λεύκωμα μεγάλου σχήματος), 2003
- Nέα Ιωνία 1923-2003. 80 χρόνια (Λεύκωμα μεγάλου σχήματος), 2004.
- Οι μεγάλες δίκες των αιώνων, τόμοι 3, 1968
- Οι μεγάλοι εραστές, 1971
- Βουλγαρία, ένα ταξίδι μια γνωριμία, 1978
- Βαλκάνια, απύραυλη ζώνη, α΄ και β΄ έκδοση, 1985
- Βαλκάνια, απύραυλη ζώνη, στην αγγλική, 1985
- Μορατόριουμ, η αλήθεια για τα πυρηνικά, 1988
- Τα γεράκια και οι λύκοι, 1989
- Πέτρος Μωραΐτης - ο γλύπτης, ο άνθρωπος, 1994
- Υπόθεση Οτζαλάν, 1999
- Νικηφόρος Μανδηλαράς - Η δολοφονία ενός αγωνιστή, 2002
- Το Αλβανικό Έπος (Λεύκωμα μεγάλου σχήματος), 2003
- Nέα Ιωνία 1923-2003. 80 χρόνια (Λεύκωμα μεγάλου σχήματος), 2004.
Επίσης, από το 1995 ανθολογεί και εκδίδει το ετήσιο «Ποιητικό Ημερολόγιο». Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ιταλικά, αγγλικά, βουλγαρικά, αλβανικά και σλοβένικα.
Ο Μπάμπης Δερμιτζάκης ανέφερε για την ποίηση του Κορίδη: «Η Ποίηση του Γιάννη Κορίδη διακρίνεται για την ευαισθησία της, και μια λυρική μελαγχολία, ενώ ξεφεύγουν απ' αυτή σαρκαστικοί τόνοι όταν αναφέρεται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι χαρακτηριστικό ακόμη της ποίησής του ότι πολλά ποιήματά του έχουν αφετηρία βιώματα επεισοδίων καθημερινής ζωής, τα οποία αναπλάθει αφηγηματικά αποδίδοντάς τους ταυτόχρονα όλο το σημασιακό τους εύρος. Συχνά ο στίχος του έχει μια διαύγεια καβαφική (κάποια ποιήματά του άλλωστε θυμίζουν έντονα τον μεγάλο αλεξανδρινό) σχεδόν πεζολογική, όπου η ποιητικότητα εξακοντίζεται στο νόημααντί να μένει προσκολλημένη στη φόρμα».
Μια μικρή ποιητική γεύση λαμβάνουμε με τα παρακάτω έργα:
Εωθινό
Ουρανέ της αγαπημένης
Στιγμή της παντοδυναμίας
Στις γιορτάσιμες πασχαλιές
Στη δόξα του πράσινου
Το είναι μου
Βασιλεύει.
Αμετάκλητο
Κατεβαίνω
Στην αίσθηση του φύλλου
Μετρώ το περπάτημα της αυγής
Στο νοτισμένο πάτωμα
Της μοναξιάς μου.
Καρδιά μου
Εσύ πρωτοκάθησες
Στην τραυματισμένη καρέκλα του γείτονα
Στη μέση ακριβώς
Της λυπημένης ιστορίας.
Πατρίδα
Εδώ που ρημάξανε τα καΐκια
Η θάλασσα αποφεύγει την άνοιξη
Δεν υπάρχει ήλιος για τα μάτια της
Δεν υπάρχει χάδι για το κορμί της.
Οι απόμαχοι με τα βαθουλωτά μάτια
Οι παλιές ιστορίες, τα ταξίδια
Τεμαχισμένες εικόνες τις νύχτες
Λύνουν τα μαλλιά τους.
Εδώ που ρημάξανε τα καΐκια
Είναι ο τόπος μας
Κάθε πρωΐ κατεβαίνουμε
Μ’ ένα βάρος στην καρδιά μας.
Όσοι μας λησμόνησαν
Όσοι μας απαρνήθηκαν
Εδώ θα μας βρούνε.
Ο Μπάμπης Δερμιτζάκης ανέφερε για την ποίηση του Κορίδη: «Η Ποίηση του Γιάννη Κορίδη διακρίνεται για την ευαισθησία της, και μια λυρική μελαγχολία, ενώ ξεφεύγουν απ' αυτή σαρκαστικοί τόνοι όταν αναφέρεται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι χαρακτηριστικό ακόμη της ποίησής του ότι πολλά ποιήματά του έχουν αφετηρία βιώματα επεισοδίων καθημερινής ζωής, τα οποία αναπλάθει αφηγηματικά αποδίδοντάς τους ταυτόχρονα όλο το σημασιακό τους εύρος. Συχνά ο στίχος του έχει μια διαύγεια καβαφική (κάποια ποιήματά του άλλωστε θυμίζουν έντονα τον μεγάλο αλεξανδρινό) σχεδόν πεζολογική, όπου η ποιητικότητα εξακοντίζεται στο νόημααντί να μένει προσκολλημένη στη φόρμα».
Μια μικρή ποιητική γεύση λαμβάνουμε με τα παρακάτω έργα:
Εωθινό
Ουρανέ της αγαπημένης
Στιγμή της παντοδυναμίας
Στις γιορτάσιμες πασχαλιές
Στη δόξα του πράσινου
Το είναι μου
Βασιλεύει.
Αμετάκλητο
Κατεβαίνω
Στην αίσθηση του φύλλου
Μετρώ το περπάτημα της αυγής
Στο νοτισμένο πάτωμα
Της μοναξιάς μου.
Καρδιά μου
Εσύ πρωτοκάθησες
Στην τραυματισμένη καρέκλα του γείτονα
Στη μέση ακριβώς
Της λυπημένης ιστορίας.
Πατρίδα
Εδώ που ρημάξανε τα καΐκια
Η θάλασσα αποφεύγει την άνοιξη
Δεν υπάρχει ήλιος για τα μάτια της
Δεν υπάρχει χάδι για το κορμί της.
Οι απόμαχοι με τα βαθουλωτά μάτια
Οι παλιές ιστορίες, τα ταξίδια
Τεμαχισμένες εικόνες τις νύχτες
Λύνουν τα μαλλιά τους.
Εδώ που ρημάξανε τα καΐκια
Είναι ο τόπος μας
Κάθε πρωΐ κατεβαίνουμε
Μ’ ένα βάρος στην καρδιά μας.
Όσοι μας λησμόνησαν
Όσοι μας απαρνήθηκαν
Εδώ θα μας βρούνε.
*από το: http://anastasiosds.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου