http://el-greco-gr.blogspot.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει. Γ. Σεφέρης

Μετάφραση - Translate

Τρίτη 17 Ιουλίου 2018

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

             ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ                      

Κάθε στιγμή το Δέντρο ζει μέσα απ’ τις ρίζες του. 
Όμως αυτές οι ρίζες είναι κάτω από το έδαφος. 
Κάτω από την επιφάνεια της Συνείδησης. 
Το Δέντρο μπορεί να μην γνωρίζει τις ρίζες του. 
Αλλά οι ρίζες υπάρχουν
Όταν το Δέντρο μεταφέρει τη Συνείδηση του στις ρίζες,
αντιλαμβάνεται ότι οι ρίζες του συνδέονται
με τις ρίζες όλων των Δέντρων.
Νοιώθει ότι δεν είναι απομονωμένο κι ότι αυτή η Γη
είναι το σπίτι του.
Αντιλαμβάνεται ότι κάτω από το έδαφος,
κάτω από την επιφάνεια της Συνείδησης,
τα πάντα ενώνονται με τα πάντα,
σαν ένα Δίχτυ που απλώνεται
τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο.
Το Δέντρο που δεν αποκτά συνείδηση ότι έχει ρίζες,
αισθάνεται ότι κάτι, ή κάποιος το έχει πετάξει στον Κόσμο.
Αισθάνεται ότι δεν ανήκει στο Δάσος
κι ότι το Δάσος δεν του ανήκει.
Το Δέντρο που δεν νοιώθει τις ρίζες του,
αισθάνεται αγωνία και άγχος.
Όλη του η ζωή είναι ένας αγώνας για επιβίωση,
σε ένα κόσμο που τον νοιώθει ξένο, που τον βιώνει σαν κάτι εχθρικό.
Το Δέντρο που δεν νοιώθει τις ρίζες του,
πολεμά ενάντια στο Δάσος.
Αυτή η μάχη οδηγεί πάντα σε ήττα,
γιατί το Δέντρο μπορεί να πολεμήσει μαζί με το Δάσος,
αλλά ποτέ ενάντια σ’ αυτό.
Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν άνθρωπο
που είναι στον Κύκλο της Αρκαδίας
και σ’ έναν άνθρωπο που βρίσκεται έξω από αυτόν.
Αυτός που βρίσκεται μέσα στον Κύκλο,
νοιώθει ένα με το Δάσος.
Όλος ο κόσμος είναι το σπίτι του.
Αντίθετα, αυτός που βρίσκεται έξω από αυτόν
νοιώθει ότι ο κόσμος είναι ένα κολαστήριο,
ένας τόπος δοκιμασίας, ή ο προθάλαμος,
για μια υπερκόσμια, μεταθανάτια μορφή ζωής.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο αν νοιώθεις ότι κάποιος ή κάτι, σε έχει πετάξει έξω από τη Ζωή,
και στο να αισθάνεσαι ότι έχεις τη δική σου θέση
μέσα στο Σύμπαν.
Ένα Δέντρο ή ένας άνθρωπος, που ζουν στο Δάσος της Αρκαδίας,
ανήκουν στον Κόσμο
Ένα Δέντρο ή ένας άνθρωπος που έχουν ξεριζωθεί
κι έχουν χάσει τις ρίζες τους, δεν ανήκουν πουθενά....ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ
Κάθε στιγμή το Δέντρο ζει μέσα απ’ τις ρίζες του.
Όμως αυτές οι ρίζες είναι κάτω από το έδαφος.
Κάτω από την επιφάνεια της Συνείδησης.
Το Δέντρο μπορεί να μην γνωρίζει τις ρίζες του.
Αλλά οι ρίζες υπάρχουν
Όταν το Δέντρο μεταφέρει τη Συνείδηση του στις ρίζες,
αντιλαμβάνεται ότι οι ρίζες του συνδέονται
με τις ρίζες όλων των Δέντρων.
Νοιώθει ότι δεν είναι απομονωμένο κι ότι αυτή η Γη
είναι το σπίτι του.
Αντιλαμβάνεται ότι κάτω από το έδαφος,
κάτω από την επιφάνεια της Συνείδησης,
τα πάντα ενώνονται με τα πάντα,
σαν ένα Δίχτυ που απλώνεται
τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο.
Το Δέντρο που δεν αποκτά συνείδηση ότι έχει ρίζες,
αισθάνεται ότι κάτι, ή κάποιος το έχει πετάξει στον Κόσμο.
Αισθάνεται ότι δεν ανήκει στο Δάσος
κι ότι το Δάσος δεν του ανήκει.
Το Δέντρο που δεν νοιώθει τις ρίζες του,
αισθάνεται αγωνία και άγχος.
Όλη του η ζωή είναι ένας αγώνας για επιβίωση,
σε ένα κόσμο που τον νοιώθει ξένο, που τον βιώνει σαν κάτι εχθρικό.
Το Δέντρο που δεν νοιώθει τις ρίζες του,
πολεμά ενάντια στο Δάσος.
Αυτή η μάχη οδηγεί πάντα σε ήττα,
γιατί το Δέντρο μπορεί να πολεμήσει μαζί με το Δάσος,
αλλά ποτέ ενάντια σ’ αυτό.
Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν άνθρωπο
που είναι στον Κύκλο της Αρκαδίας
και σ’ έναν άνθρωπο που βρίσκεται έξω από αυτόν.
Αυτός που βρίσκεται μέσα στον Κύκλο,
νοιώθει ένα με το Δάσος.
Όλος ο κόσμος είναι το σπίτι του.
Αντίθετα, αυτός που βρίσκεται έξω από αυτόν
νοιώθει ότι ο κόσμος είναι ένα κολαστήριο,
ένας τόπος δοκιμασίας, ή ο προθάλαμος,
για μια υπερκόσμια, μεταθανάτια μορφή ζωής.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο αν νοιώθεις ότι κάποιος ή κάτι, σε έχει πετάξει έξω από τη Ζωή,
και στο να αισθάνεσαι ότι έχεις τη δική σου θέση
μέσα στο Σύμπαν.
Ένα Δέντρο ή ένας άνθρωπος, που ζουν στο Δάσος της Αρκαδίας,
ανήκουν στον Κόσμο
Ένα Δέντρο ή ένας άνθρωπος που έχουν ξεριζωθεί
κι έχουν χάσει τις ρίζες τους, δεν ανήκουν πουθενά....

Αρκαδικός Κύκλος

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018

Έρμαν Έσσε - Ο άνθρωπος που θα καλυτέρευε τον κόσμο

     Έρμαν Έσσε (1877- 1962)   


Γερμανός μυθιστοριογράφος και λυρικός ποιητής, ο Έσσε αποτελεί μία από τις τελευταίες κλασσικές μορφές της γερμανικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου του 1877, στην κωμόπολη Καλβ της Βυρτεμβέργης.
Ξεκίνησε να εργάζεται ως βιβλιοπώλης και, παράλληλα, συνέγραφε. Έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. 

Το 1904 δημοσίευσε το το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ. Το 1946 τιμήθηκε με το βραβείο Γκαίτε, το 1947 με το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας και το 1955 με το βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εμπορίας Βιβλίων. Απεβίωσε στις 9 Αυγούστου του 1962.

Κατεβάστε δωρεάν το βιβλίο εδώ